De juiste baan vinden door anders naar je zelf te kijken

Je doet misschien al jaren hetzelfde werk maar het gaat steeds zwaarder wegen. Het plezier en de energie ontbreken steeds vaker. Maar wat moet je dan? Of ben jij juist iemand die van de ene naar de andere baan vliegt? Dat doe je omdat je een baan snel saai vindt of je kunt er niet doen wat je werkelijk wilt doen. Maar wat is het dat je wilt doen? Je weet wel dat je het verschil wilt maken en ergens aan wilt bijdragen. En dat in een omgeving waar je gezien en gehoord wordt.

Krijg jij steeds signalen dat je niet meer op je plek zit op je werk?
Vaak is er, lang voordat je daadwerkelijk besluit een andere baan te gaan zoeken, al van alles te zien dat erop duidt dat je niet meer op je plek zit. Ik vergelijk het vaak met de natuur: als een plant bladluis krijgt, dan kun je je focussen op het elimineren ervan. Maar dan elimineer je de boodschap. We kunnen ook naar het signaal kijken. Waarom heeft mijn plant last van luizen? Het zegt dat er iets dient te veranderen aan de omstandigheden van de plant. Deze staat bijvoorbeeld op een foute plek, voelt zich niet thuis in een krappe pot of heeft te weinig voeding.

Hoe zou het zijn als jij dit naar jezelf vertaalt? Welke ‘bladluizen’, welke signalen, doen zich in jouw werk voor? Welke omstandigheden dienen er bij jou te veranderen? Zit jij op de juiste plek, heb je voldoende bewegingsvrijheid en krijg je voldoende geestelijke voeding?

Vrijheid en creativiteit

Voor mij is het belangrijk om vrijheid in mijn werk te ervaren. Dat betekent dat ik oplossingsgericht kan werken, nieuwe dingen kan bedenken en dat er ruimte is om te groeien. Vrijheid is voor mij creativiteit.

Het tegenovergestelde van creativiteit is beteugeling. Bijvoorbeeld omdat je je moet voegen naar de procedures van het bedrijf. Je hoort dat je geopperde ideeën leuk zijn, maar al snel wordt er overgegaan tot de orde van de dag. Je ervaart je werk als geestdodend of je bent als een malle allerlei ballen in de lucht aan het houden.

Helaas gebeurt het maar al te vaak dat mensen ondanks hun beperkte creativiteit gewoon doorzetten. Eigenlijk verloochenen ze zichzelf een beetje. En om toch het gevoel te hebben zinvol bezig te zijn, gaan ze heel hard werken.

Ik merk dat mensen vaak zijn uitgevallen of zijn afgewezen om iets waar juist hun kracht ligt. Meestal zien ze dit zelf niet omdat het zo gewoon, zo vanzelfsprekend, voor hen is. Maar stel je voor dat je heel erg veel energie in datgene moet steken waar je goed in bent. Zou het juist niet moeiteloos moeten zijn?

Word je bewust van hetgeen waar jij op wordt afgewezen. Waarin word jij niet gehoord en waar is in jouw werk geen ruimte voor? Juist dat kan onderdeel uitmaken van jouw volgende baan. Jouw huidige werkgever heeft een andere koers dan jij. Het is nu tijd om jouw eigen koers te vinden en groot te maken wat voor jou zo gewoon is.

Maar wat moet je dan?

Als je hebt gevoeld dat je huidige werk niet meer voldoet, volgt direct de ‘wat dan-vraag’. We gaan zoeken naar werk dat in het verlengde ligt van ons CV. Maar dan krijg je meer van hetzelfde. Je mag nu patronen gaan doorbreken zodat je meer betekenis gaat ervaren in je werk.

Je mag op een andere manier naar jezelf gaan kijken. Zet een stap achteruit en kijk met een andere bril naar wat je tot nu toe hebt gedaan; zowel qua opleiding als werk.

Ik sprak een vrouw die vertelde dat ze kunstacademie had gedaan, biologiedocent is geweest en nu huiswerkbegeleider is. Even kort door de bocht zou je dit kunnen vertalen naar creativiteit + natuur + kinderen = kinderen inspireren om op eigen wijze te ontdekken wie zij oorspronkelijk zijn.

Anders kijken naar jouw achtergrond

Een van mijn cliënten die op zoek is naar nieuw werk heeft jarenlang bij een deurwaarderskantoor gewerkt. Toen we op een andere manier naar haar en haar cv gingen kijken, bleek dat haar onderliggende motivatie was om de wet te vermenselijken in plaats van openstaande bedragen op te eisen. Ze wilde ontdekken wat er bij de schuldenaren leeft en waarom ze niet kunnen betalen. Ze gaf hen aandacht, luisterde, toonde begrip en zo kwamen ze tot een menselijke betalingsregeling die voor beide partijen acceptabel was.

De wet ziet zij als een rationeel, autoritair gegeven en dat kan voor haar naar meerdere situaties worden vertaald. Naar ouders bijvoorbeeld. De opvoeding van hun kinderen kan bestaan uit een rationeel, autoritair gedeelte, maar daarmee alleen zie je niet wie het kind daadwerkelijk is en wat het nodig heeft. Ze is nog onderweg, maar het voelt als haar bijdrage om hierin iets te gaan betekenen.

Jouw bijdrage

Als je je herkent in het bovenstaande, dan ben je waarschijnlijk aangekomen op een punt dat je mag gaan her-inneren wat jouw bijdrage is. Je kunt dat o.a. inzichtelijk maken met behulp van je opleiding en het werk dat je tot nu toe hebt gedaan. Deze informatie vind je in je hoofd.

De overige antwoorden vind je in je hart. Daar ligt jouw bijdrage opgeslagen samen met een set aan talenten waarmee je die bijdrage kunt realiseren. Keer naar binnen, word je bewust van wat er zich in je lichaam afspeelt, voel waar je aandacht naar uit gaat. Iets in jou wil gehoord worden, wil het daglicht zien.

Het kan zijn dat er nog iets is waardoor het zicht op jouw bijdrage vertroebeld is. Bijvoorbeeld een gewoonte die belemmert, aangenomen waarheden, een beschermlaagje. of misschien leef je teveel vanuit je hoofd, vanuit controle en angst.

De stap naar vernieuwing voelt waarschijnlijk heel spannend. Je hoofd gaat voor zekerheid, voor inkomen en houdt niet van verandering. Maar stel je voor dat je er niets bij zou voelen en dat de vernieuwing je koud laat. Dan doet het dus niets met je en wil het je vertellen dat het niet jouw weg is. Je gevoel is je navigatie, het wijst je de weg naar jouw betekenisvolle baan.