Hoe kom je tot beslissingen die specifiek bij jou horen?

Van jongs af aan wordt ons kennis van anderen bijgebracht. Kennis van bijvoorbeeld ouders en docenten. Maar ook kennis uit boeken. Iets komt dan van buiten en moet bij ons naar binnen. Het moet ons brein in. En zowel op school als op werk word je beoordeeld op die kennis. Voldoe je niet aan de normen en de methodieken, scoor je niet voldoende, dan moet je opnieuw je huiswerk doen of je moet een training volgen. Je wordt door anderen beoordeeld op goed en fout. En dat kan ten koste gaan van je zelfvertrouwen. Ben ik wel goed genoeg?

Wat we onderweg niet echt leren is wat er al binnenin jou zit. Wat je hebt meegekregen vanaf je geboorte. Hetgeen dat jou jou maakt. Jouw specifieke eigenschappen en kwaliteiten liggen opgeslagen in het hart.

Als er zich iets voordoet waarbij je een beslissing moet nemen dan kun je dat rationeel, vanuit het verstand doen of vanuit het hart & ingevingen. Van een rationele beslissing zou je kunnen zeggen dat dat is op basis van wat is aangeleerd. Zoals het hoort. Volgens een methodiek of geldende norm.

Een beslissing vanuit het hart gaat anders. In plaats van een antwoord te bedenken ga je het antwoord voelen. Het komt uit een ander vaatje. Eigenlijk ga je voelen wat jij van een situatie vindt. Voel je je ergens goed bij of doe je het omdat het van je wordt verwacht. Of omdat je het altijd zo hebt gedaan. Of misschien ben je wel bang om afgewezen te worden als je een afwijkend antwoord hebt.

Je kunt gaan oefenen om te leren voelen. Neem twee situaties; eentje waarbij je een slecht en eentje waarbij je een goed gevoel krijgt. Als ik aan het invullen van mijn belastingaangifte denk dan krijg ik een zwaar en onprettig gevoel. Als ik aan een boswandeling denk dan gebeurt er iets anders. Het wordt lichter, ik krijg energie en voel me gemotiveerd. Ik volg mijn gevoel en ga het bos in. Een beslissing vanuit het hart geeft vaak het gevoel van vrijheid. Van flow en zingeving.

Leren voelen is een mooi proces maar gaat niet over 1 nacht ijs. Je hebt niet in 1 dag leren lopen en zo gaat het ook niet met deze ontwikkeling. Gun jezelf de tijd.

Overigens, soms ontkomen we niet aan rationele beslissingen; de belastingaangifte moet gewoon gedaan worden. Dat hoort ook bij het leven.

We hebben beide nodig; hoofd en hart. Maar we zijn de balans kwijtgeraakt. Hoe ik het zie is dat we de volgorde van inzet mogen veranderen. Het hart laten leiden in plaats van het verstandige hoofd. Vanuit het hoofd krijgen we meer van hetzelfde en kom je verder van je eigen natuur af te staan. In het hart liggen jouw specifieke antwoorden.

In het verleden ben ik trainer geweest van een jongensteam. Bij een sport heb je techniek (hoofd) en inzicht (hart) nodig. Uit ervaring weet ik dat er vaak vooral wordt getraind op techniek. Eigen inzicht wordt niet altijd begrepen en wordt zelfs wel eens beoordeeld als egoïstisch. Je hebt te maken met een team en dient je te houden aan de geldende norm.

Tijdens een training heb ik de jongens uitgedaagd hun eigen inzichten te gebruiken én dat toe te passen in teamverband. Ik gaf ze een paar eenvoudige opdrachten; breng een teamgenoot naar de overkant zonder dat zijn voeten de grond raken. En ga dan met het hele team zonder de grond te raken van de middellijn naar de achterlijn. Er waren geen spelregels. Geen verplichtingen. Geen tips. Geen methodieken. En ook geen goed of fout. Ze moesten uit een ander vaatje gaan tappen; hun creativiteit en ingevingen.

Wat ik merkte is dat ze ontzettend veel plezier hadden. Maar eigenlijk had ik misschien wel de meeste lol. Zo leuk om te zien wat er gebeurt als iemand de vrije teugel krijgt. Er werden kliko’s ingezet, hockeydoelen en lichamen van teamgenoten. Ze hadden allen hetzelfde doel en hoe ze dat bereikten was aan hen. Ze werden op weg er naar toe niet beoordeeld.

Als je moeite hebt om bij jouw creativiteit en ingevingen te komen, ga dan eens na in wat voor omgeving je verkeert. Zit je met je werk bijvoorbeeld in een rationele omgeving waar het vooral om presteren, geld en misschien wel om competitie en concurrentie gaat? Dan kan het lastig zijn om de vrijheid te voelen je eigen ingevingen en creativiteit in te zetten. Pas je nog wel in zo’n omgeving? Of blijf je er zitten omdat je niet weet waar je wel zou passen?

Durf je het aan om jezelf deze vraag te stellen? En wat is je bereidheid om trouw te zijn aan jezelf?

Misschien is het wel tijd om van jouw vonk vuur te gaan maken…